Íbúar á Skjólgarði búnir að fá nóg

eftir Sólrún Erla Gunnarsdóttir

Það ættu að vera sjálfsögð mannréttindi að íbúar á hjúkrunarheimilum þurfi ekki að deila herbergi með óskyldum aðila. Fólk sem hefur lifað út af fyrir sig stóran hluta ævi sinnar þarf í einhverjum tilfellum að búa með einstaklingi sem það þekkir jafnvel ekkert til þegar á hjúkrunarheimili er komið. Til að svo geti orðið þarf víða að breyta og endurnýja húsnæðið. Eins og nafnið gefur til kynna er um að ræða heimili og fólk myndi aldrei bjóða ókunnum aðila til herbergis með sér á einkaheimili sínu.

Sem betur fer er búið að breyta þessu víða á hjúkrunarheimilum og íbúar fá sitt einkaherbergi einir eða með maka sínum, en betur má ef duga skal og tóku íbúar á Skjólagarði á Höfn í Hornafirði sig saman og skoruðu á nýja ríkisstjórn að ganga til byggingu nýs hjúkrunarheimilis á Höfn og í leiðinni að afleggja þetta fyrirkomulag.

Hér að neðan er bréf sem íbúarnir á Skjólgarði sendu frá sér:

Opið bréf til heilbrigðisráðherra og ríkisstjórnar Íslands

Við íbúar á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði á Höfn í Hornafirði skorum á nýjan heilbrigðisráðherra og nýja ríkisstjórn að ganga til samninga um byggingu nýs hjúkrunarheimilis á Höfn án tafar.

Nú þegar hefur dregist úr hófi fram að hefja viðbyggingu við hjúkrunarheimilið Skjólgarð á Höfn. Upphaflega átti framkvæmdum að ljúka á þessu ári og í nýjustu áætlun áttu þær að hefjast á síðasta ári og ljúka 2023. Ráðuneytið óskaði eftir samkeppni frá arkitektum um útfærslu á teikningum en þegar þær hugmyndir voru svo boðnar út á þessu ári þá þóttu tilboðin of dýr og málið liggur nú hjá framkvæmdasýslu ríkisins. Ekkert bólar á framkvæmdum.

Við vitum ekki hvort þið áttið ykkur á því við hvaða aðstæður við búum og hversu íþyngjandi þetta er fyrir okkur?

Hér búum við öll nema tveir einstaklingar í tvíbýli með sameiginlegu baðherbergi með öðrum heimilismönnum. Herbergisfélagar okkar eru í fæstum tilfellum makar okkar eða nánir vinir frá fornu fari. Þessir tveir einstaklingar sem hafa sérbýli deila salerni án sturtu. Hér er rými til einkalífs það sama og ekkert. Ef þarf að veita okkur persónulega þjónustu varðandi hreinlæti, lyfjagjafir, sáraumbúnað eða meðferðasamtöl er aðeins tjald á milli okkar og nágrannans í næsta rúmi. Einstaklingar með einkenni heilabilunar hafa ekkert rými til að vera illa áttaðir í friði án þess að trufla aðra. Einstaklingar með hegðunarvanda hafa heldur ekkert rými til að forðast áreiti og fá útrás og geta því verið ógnandi og valdið öðrum kvíða og vanlíðan. Í herberginu okkar er sjúkrarúm, náttborð, lítill fataskápur og sameiginlegur vaskur. Við getum komið með stól og e.t.v. eina litla kommóðu til að geyma okkur persónulegu muni eða til að reyna að hafa heimilislegt. Þessi skortur á rými veldur mörgum okkar kvíða og vanlíðan. Það er ekkert rými til að taka á móti gestum nema helst á rúmstokk. Það er ekki hægt að eiga trúnaðarsamtöl við starfsfólk því það er hvergi næði til þess. Þegar við liggjum svo banaleguna er herbergisfélagi okkar færður inn á baðherbergi svo við getum átt næði síðustu ævistundirnar með okkar ástvinum. Ef svo óheppilega vill til að herbergisfélagi okkar getur ekki farið inn á bað þá erum við færð þangað þar sem ástvinir okkar geta setið á klósettinu og kvatt okkur.

Við eigum betra skilið og við eigum betra skilið núna.

Virðingarfyllst

Íbúar á hjúkrunarheimilinu Skjólgarði, Víkurbraut 27, Höfn í Hornafirði.

Tengdar greinar